ผมขอตอบเชิงสถิติก่อนนะครับ ว่า การขยายพันธุ์ผักหวานป่าทางธรรมชาตินั้น ถ้าหากเมล็ดผักหวานป่าทุกเมล็ด สามารถขยายพันธุ์ได้เหมือนพืชทั่วไป แล้ว ผักหวานป่าจะไม่ใช่พืชเศรษฐกิจเหมือนทุกวันนี้ ทุกบ้านจะรำคาญกับการตัดต้นผักหวานป่า ออกจากรั้วบ้านตัวเองเหมือนกระถิน ที่ขึ้นรกได้ทั่วไป ..จำนวนเมล็ดผักหวานป่านับพันเม็ด ในแต่ละปี ต่อจำนวนต้นแม่พันธุ์ 1 ต้น สามารถขยายได้จำนวนมากเท่าไหร่? แล้วถ้าสุกทุก ๆ ปี ผักหวานป่าเติบโตจากเมล็ดเองคงได้จำนวนมหาศาลกันเลย .. แต่ทำไมเราได้คำตอบเพียงแค่จำนวนน้อยมาก ๆ ที่สามารถเติบโตได้เอง อาจจะมาจากสาเหตุ สภาพแวดล้อมไม่เหมาะ ความชื้นไม่ได้ หรือเกิดก็เกิดการทำลายจากสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น ..
ต่อมาคือประเด็นการเจริญงอกงามของผักหวาน ..ต้นที่อยู่ตามธรรมชาตินั้นมันอยู่ได้อย่างไร .. ในป่าก็ไม่เห็นมีต้นตะขบให้เราเห็น ในป่าไม่มีต้นมะขามเทศ ในป่าไม่มีต้นแคบ้าน .. แล้วทำไมผักหวานอยู่ได้ล่ะ ? ก็น่าคิดนะครับ .. แต่สภาพป่า มีความสมบูรณ์ ปราศจากสารเคมี มีระบบนิเวศน์ครบด้าน ทั้งบนดินและใต้ดิน เศษซากพืช และสัตว์ ปริมาณมากกว่าที่เราใส่ปุ๋ยคอก และบำรุงดินกันหลายเท่า ..
ทั้งหมดนี้ผมสังเกตและคิดว่าประเด็นเรื่องของใต้ดินนั้นสำคัญกว่าเรื่องบนดิน ผมจึงให้ความสำคัญกับดินที่ปลูกว่าจะต้องหลวม โปร่ง ร่วน ต้องมาก่อนอันดับแรกครับ .. ส่วนเรื่องบนดิน น้ำ พี่เลี้ยงร่มเงา เติมปุ๋ย นั้น มองเห็น สามารถจัดการได้ส่วนจะช้าหรือเร็วอยู่ที่การเตรียมการของแต่ละคน ..
ตัวอย่างผักหวานป่าที่ผมปลูกข้างบ้าน มีสิ่งแวดล้อมเป็นถังขยะ ต้นกล้วย ถังน้ำประปา ปั๊มน้ำ
จากภาพข้างบนพอจะเห็นต้นผักหวานป่าที่ปลูกใกล้กัน แต่ไม่โตหรือเปล่าครับ ต้นเล็ก ๆ ..สิ่งที่ผมจะต้องทำต่อคือ เรามีวิธีการคัดเลือกพันธุ์อย่างไร เพื่อพยากรณ์คุณสมบัติเด่นต่อการนำไปขยายพันธุ์ของเมล็ดผักหวานป่า ..เราจะเลือกเมล็ดอย่างไรที่ปลูกแล้วโต? คำถามนี้ผมขอค้างไว้เป็นสิ่งที่ผมจะค้นในอนาคต..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น