สภาพขอบสระที่รกไปด้วยหญ้าคา
สภาพเป็นคันดินขนาดใหญ่ สระมีน้ำขังเล็กน้อย ลักษณะดินเป็นดินร่วนปนดินเหนียว หรือทางอีสานเรียกว่าดินทาม ฝันของผมคือ ตรงที่ผมเดินอยู่นี้ จะต้องเป็นที่หลาย ๆ คนเข้ามาชมสวน เข้ามาเก็บผักหวาน แหล่งอาหารพื้นบ้านชั้นเลิศ
นับว่าเป็นความโชคดีมาก ๆ ที่พื้นที่แหล่งนี้ เจาะน้ำบาลไว้แล้ว และน้ำไม่เค็ม รดน้ำ ทำการเกษตรได้อย่างสบาย
เหมือนว่าจะต้องได้ปรับพื้นที่ในการปลูกผักหวานป่าอยู่บ้างครับ เพราะเดิมพื้นที่นั้นจะเป็นสระ คันดินรูปตัว L ซึ่งดูแล้วไม่ค่อยเป็นสัดส่วนเท่าไหร่ เลยต้องวางแผนจัดการเสียใหม่
ผังการปลูกเลยออกมาเป็นลักษณะรูปตัว E แบบนี้ .. นี่เป็นเพียงบทเริ่มต้นของสวนผักหวานป่าบ้านพระยืน มีเรื่องเล่าอีกเยอะแยะมากมาย ที่อยากจะเล่า อยากจะแชร์ให้ฟังถึงการเดินทางการปลูกผักหวานป่า ตั้งแต่ปี 57 เป็นต้นมา.. แล้วเจอกันบล๊อคต่อไปนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น